Öğretmen Şiirleri ( Öğretmenler Günü Şiirleri ) ..

Öğretmenlerimiz bizi bilginin ışığında aydınlatan bize bilgi veren kişilerdir. Öğretmen demek bilgi ile kucaklaşmak demektir. Bugün bildiğimiz birçok şey öğretmenlerimiz sayesinde gerçekleşmiştir. Bu nedenle öğretmenlerimize çok şey borçluyuzdur.

Öğretmenler her zaman dürüstlükten ve doğruluktan yanadır. Öğrencilerine de bu kavramların ne olduğunu öğretenlerdir öğretmenler. Onlar için büyük mutluluk ise öğrencilerinin güzel başarılar elde etmeleridir. Bir öğretmeni başarılı olmuş bir öğrencisi kadar mutlu edecek başka hiçbir şey yoktur. Öğretmenlerimiz çok değerlidir, onlara her zaman hak ettikleri sevgi ve saygıyı göstermemiz gerekir.

Öğretmen Şiirleri

Ben Öğretmenim

Doğuda,batıda benim izlerim,
Güneyde,kuzeyde benim özverim.
Dağlar yol versin,ister vermesin,
Dağı,taşı deler yine giderim.

Devletin çatısı benim eserim,
Ata’mın dediği yolda giderim.
Anamdan,babamdan hatta kendimden,
Bizleri kurtaran eli severim.

İster bozkır olsun,isterse çorak,
Orası bir vatan,kutsal bir durak.
Işığı yakmaktır, benim görevim,
Bizlere yakışmaz,geride durmak.

Ayfer TOMRUK

Unutulmaz Emeklerin Öğretmenim

Unutulmaz emeklerin
Sevgi bahçesi kalbin, biz senin çiçeklerin
Sevgi dolu bahçene
Geliriz öğretmenim.

Öğretmenim, öğretmenim ,öğretmenim
Unutulmaz emeklerin
Sevgi bahçesi kalbin, biz senin çiçeklerin
Yıllar sonra bahçene geliriz öğretmenim.

Öğretmenim, öğretmenim, öğretmenim
Unutulmaz emeklerin
Sevgi bahçesi kalbin, biz senin çiçeklerin
Ders veren ellerinden öperiz öğretmenim
Bir demet çiçekle geliriz öğretmenim

Öğretmen

Yurdun dört bir yanı çiçek bahçesi
Hiç solmasın diye korur öğretmen
Dostluk ve barıştır onun goncası
Ata’nın izinde yürür öğretmen…

Dosdoğru davranır başı hep diktir
Kin tutmaz kimseye, hasedi yoktur
Kanaat sahibi, gözleri toktur
Daim hakikati arar öğretmen…

Azimle çalışır dur durak bilmez
Öncüdür her zaman geride kalmaz
Engelleri aşar güçlükten yılmaz
Üstün hedeflere varır öğretmen…

Hep sevgi hâkimdir coşkun gönlünde
Kışlar bahar olur olgun gönlünde
Herkese yer vardır engin gönlünde
Barışı yürekte görür öğretmen…

Hızır İrfan ÖNDER

Öğretmenim
Ben bir gülüm, sen bahçıvan;
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de soldurursan
Günah senin, günah senin öğretmenim…

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim…

Ben boş defter, kalem sensin;
Doğru yazsan yarın senin,
Güzel yazsan ikbal senin
Ama bir de karalarsan
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim…

Ben öğrenci, sen öğretmen;
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin
Ama birde kaybedersem
Yok diyecek başka sözüm;
Yorum senin, yorum senin öğretmenim…

Hatice Kültür

Benim öğretmenim

Dünyamı aydınlatan
En güzel bir öğretmen
Birde baktım karşıma
Koskoca bir öğretmen

İnanamadım ilk başta
Sevgin kadar çok sıcak kalbin var ya
Benim canım öğretmenim
Sevginle büyümeyi öğrenen

En güzel becerikli bir öğretmen
Çok sevindim ilk başta
İnanamadım bu ne güzel bir öğretmen
Benim canım öğretmenim

Köy Öğretmenleri
Yurdumuz uçsuz bucaksız
Gökte yıldız kadar köylerimiz var
Ama uzak ama harap ama garipsi
Alın benim gönlümden de o kadar

Uçsuz bucaksız köylerimizde kuşlar gibi
Her sabah çocuklar size uçar
Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç
Alın benim gönlümden de o kadar

Siz kara göklerin yıldızları
Işıtın yurdumuzu sabaha kadar
Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu
Alın benim gönlümden de o kadar…

Cahit KÜLEBİ

Öğretmen

Başladım elimden tutup dedemin
Eti senin dedi kemiği benim
O anda titredi bütün bedenim
Tutunacak bir dalmış öğretmen

Okula gittim yaramazın teki
Hepsi tembeldi de ben miyim zeki
Üçten fazla almadım nerede peki
Derdimi anlayan kulmuş öğretmen

İlk orta derken liseyi bitirdim
Diplomayı ta Sivas’tan getirdim
Evde ne varsa ona götürdüm
Gerek yok ki zaten balmış öğretmen

Köyümdeki cahilleri eğitip
Üstümüzden cehaleti dağıtıp
Okutarak iki nesil büyütüp
Alimler içine salmış öğretmen

Hikmet Durkut

Türk Öğretmenine
Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar,

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;

İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer,ömrümü Tanrı’m sana versin

Mithat CEMAL KUNTAY

Öğretmenim

Okumayı yazmayı
Hızlı düzgün saymayı
Her an dürüst olmayı
Sen öğrettin ÖĞRETMENİM
Küçükleri sevmeyi
Büyükleri saymayı
Sen öğrettin ÖĞRETMENİM.

Öğretmen

Elinde tebeşir kara tahta önünde
Hayatın dersini yazar öğretmen
Her öğrenci birdir onun gözünde
Herkesi kucaklar sever öğretmen

Ailenden çok yanında kalır
Halını sorar gönlünü alır
Bazen anne bazen Babadır
Anne ve Babamızdır Öğretmen

Tutmayı öğretir kalem silgiyi
Öğreniriz ondan her bilgiyi
Aileden görmediğim ilgiyi
Herkesle ilgilenir öğretmen

Ender Akyüz

Öğretmenim
Yolsuz köye gittin yaya
Gönül verdin cagdasliga
Karanligi del dedinya
Delecegim ögretmenim

Olur ettin olunmazi
Deldin kaleminle tasi
Bil dedinya bilinmezi
Bilecegim ögretmenim

Karanligi yirta yirta
Cikacagiz aydinliga
Isik ol da ak dedinya
Akacagim ögretmenim

Kin gütmedin yüreginde
Hos gördün hep densizi de
Her bir cani sev dedinya
Sevecegim ögretmenim

Sor dedinya sen her seyi
Gör dedinya gercekleri
Yik dedinya hurafeyi
Yikacagim ögretmenim

Kuru ekmek zeytin yedin
Karda kista sürgün gittin
Bildiginden hic dönmedin
Ne büyüksün ögretmenim

Süleyman APAYDIN

Üzmeyelim öğretmenimizi

Öğretmenlik zor iştir
Öğretmenimizi üzmeyelim
Sevelim hep onu
Canım öğretmenim

Her zaman dersimize girer
Ödevlerimizi yapalım
Üzmeyelim öğretmenimizi
Canım öğretmenim

Biricik Öğretmenim
Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri.
Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.
Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri.
Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.

Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,
Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.
Sende saklı bulunan o güzel bilgileri,
Ben de almak isterim biricik öğretmenim.

İstemez oldum artık vefasız geceleri.
Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.
Atamın önerdiği olmam istenen yeri,
Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.

Hakkı ÇEBİ

ÖĞRETMEN

Ben iki çocuğa bakamıyorum
Yüzlerce çocuğa bakar öğretmen
Gönülde meşale yakamıyorum
İlim ışığını yakar öğretmen.

Onların emeği kolay ödenmez
Tüm insanlık için çabası dinmez
Onlar hep gönülde hiç yere inmez
Sevgidir gönüle akar öğretmen

Eğitim öğretim bilmeyenlere
Ne yazık gönüle girmeyenlere
İlim, irfan gülü dermeyenlere
Köhnemiş fikiri yıkar öğretmen

Mahir minnet duyar bu kutsal işe
Cahille savaşır hem de diş dişe
Onlar dur diyecek kötü gidişe
Hayata sevecen bakar öğretmen

Mahir Başpınar

Canım Öğretmenim
Ailemden sonra seni tanıdım.
Aynı sevgi,ilgi,sıcaklıgı sende tattım.
Sen ögrettin sayıları,şekilleri,renkleri,
Sevmeyi,paylasmayı,ortak olmayı.
Kendimi seninle kesfettim.
Seni herseyden cok sevdim.
BENİM CANIM ÖĞRETMENİM.

HELİN

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM

Sevgili öğretmenim,
İnan sen bir ışıksın.
Yanarsın gece gündüz.
Aydınlatırsın bizi.

Doğruyu, güzeli,
Bize sen öğretirsin.
Vatanıma sevgiyi,
Kalbimize sen korsun.

Çevreni aydınlatır,
Bir mum gibi erirsin.
Anne – baba gibisin,
Bizi, bağrına hep basarsın.

Fethi BOLAYIR

Işık Öğretmen

Her kim ne bilmişse dünden bu güne,
İlmin kapısında eşik öğretmen.
Her çağa ışıktır o düşmüş öne,
İlimdir, irfandır ışık öğretmen.

Diz çökmüş önünde yüce hakanlar,
Medeniyetlere beşik öğretmen.
Yetiştirmiş koca, koca adamlar,
İnsandır insana aşık öğretmen.

Şeref’im duacı bil cümlenize,
Bu gün sende imiş keşik öğretmen.
Düşmesin dilerim zûl hanenize,
Minik yüreklere maşuk öğretmen.

Şerafettin Yıldız

Ben Bir Öğretmenim
Sevgiyi, sevmeyi öğretirim çocuklarıma,
Kini, öfkeyi nefreti değil.

Ben bir öğretmenim
Dostluğu, kardeşliği öğretirim çocuklarıma
Dövüşü, kavgayı, savaşı değil.

Ben bir öğretmenim
Okumayı, yazmayı, küçükleri korumayı
Konuşmayı dinlemeyi, büyükleri saymayı
Öğretirim çocuklarıma.

Ben bir öğretmenim
Sevgiyle, bilgiyle sularım çiçeklerimi
Ve bu güzel çiçeklere
Cumhuriyeti kuran Atatürk’ü öğretirim.

Ben bir öğretmenim
Ve öğretirim çocuklarıma
Ülküm vatanı yüceltmektir.

Ben bir öğretmenim
Çiçektir diyemem çocuklarıma
Çiçeklerden güzeldir bütün çocuklar,
Ve öğreteceğim çocuklarıma
İyilikten güzellikten yana ne varsa.

Ahmet YÜCEL 25 Aralık 1998

Öğretmen

Al bayrağın gölgesinde,
Şaha kalkmış bilgisinde,
Oten bülbülün sesinde,
Çıra’da bir öğretmen var.

Konuştum öz dilimde,
Fende, Tıpta, her bilimde,
Dokunmalı kilimde,
Törede bir öğretmen var.

Öğretmen geceye ışık,
Öğretmen halkla barışık,
Öğretmen bilgiye kaşık,
Sofrada bir öğretmen var.

Batur Alp Akgül

Öğretmen Olmak İstiyorum
İlkokul yıllarımda sorardı büyüklerim,
Ne olacaksın büyüyünce?
Derdim ki:
Polis olacağım; suçluları yakalayacağım.
Birkaç ay sonra sorulunca :
Doktor olacağım; hastalara şifa sunacağım
Daha sonra ,
Mühendis olacağım; ülkemi yollarla, köprülerle ,
Barajlarla donatacağım…
Bir başka zaman,
Hakim olacağım.Adaleti sağlayıp,
Masum insanları koruyacağım…

Ve her geçen zaman diliminde ,
Başka başka güzel meslekler zihnimde ,
Hangisiyle daha çok yararlı olurum ,
İnsanlığa ve güzel ülkeme…

Buldum en sonunda en güzel mesleği
Polisi,Doktoru,Mühendisi,Hakim’i yetiştireni
Bütün güzelliklerde imzası olan mesleği
O meslek ki ;
Kutsal mı kutsal, şerefli mi şerefli ,
İçine alıyor bütün hayal ettiğim güzellikleri.

Haykırıyorum işte şimdi:
Öğretmen olmak istiyorum.
Öğretmen olmak istiyorum.
Öğretmen olmak istiyorum…

Tuba UZUN
ORHAN DENGİZ ANADOLU LİSESİ
Uşak; 14 Kasım 2007

Öğretmenim

Elde kitap kalem, girdin savaşa
Ardında milyonlar ordun öğretmen.
Her başı yükseltmek istedin arşa,
Barışa canla yön verdin öğretmen.

Hep öğretmek oldu dünün bugünün,
Öğrettikçe yanan kordun öğretmen,
Almadan vermeye çevrilmiş yönün,
Bilgini nakşedip serdin öğretmen.

İlim, irfan her şey senin eserin,
Cehalet önünde surdun öğretmen.
Bu yola baş koyan yalnız neferdin,
Bütün dünya senin, yurdun öğretmen.

Ferah Yılmaz

Köy Öğretmeni
Tezek kokar ellerim
Köy öğretmeniyim ben…
Coşkun akar sellerim
Köy öğretmeniyim ben…

Ağılda süt sağarım
Karanlığa doğarım
Rahmet olup yağarım
Köy öğretmeniyim ben…

Göklere değer başım
Kuru ekmektir aşım
Bulutlar arkadaşım
Köy öğretmeniyim ben…

Çağlayanım, coşkun sel
Kemençede, sazda tel
Tanımam hiçbir engel
Köy öğretmeniyim ben…

Veren elim namlıdır
Evim toprak damlıdır
Yürekçiğim gamlıdır
Köy öğretmeniyim ben…

Kürsülerde hocayım
Zihne bilgi saçayım
Köyde tüten bacayım
Köy öğretmeniyim ben…

Alından akan terim
İrfan safında erim
Tandır ekmeği yerim
Köy öğretmeniyim ben…

Köylünün sağ koluyum
Hakikatin yoluyum
Bilsen ne çok doluyum
Köy öğretmeniyim ben…

Çocuklardır sermayem
Aydınlık yoldur gayem
İşte budur hikâyem
Köy öğretmeniyim ben…

M.Nihat MALKOÇ

ÖĞRETMENİN ANDI

Ahdettim, yemin ettim dönmeyeceğim geri;
Gidiyorum yurdumun çok uzak diyarına.
Cehalet cinlerinin cirit oynayan yeri;
Şimdi beni bekliyor, bakıyor yollarıma.

Varacağım köyüme ziyamı saçmak için;
Bıkmadan, usanmadan bilgiyi yayacağım.
“Başı boş dolaşmalar, bu işsizlikler niçin,
Niçin çalışmıyoruz?” diye anlatacağım.

Okulumu açarak talebelerim ile;
Bol irfan vereceğim, ilme susamışlara.
Ama yılmayacağım, dökülsem de ne olacak?
Yılmazlardan ide var, bu yurt için başımda.

Bilgiyi kafalara perçinleyebilirsem;
Gelecek günlerimi mutlu görebilirim.
Yurdun evlâtlarını tüm okumuş görürsem,
İşte ruhum, o zaman rahat ölebilirim.

Mehmet AYDIN

ZİLLER ÇALACAK

Zil çalacak.
Sizler derslere gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça ese.
Ama ben, ben artık gidemeyeceğim.

Zil çalacak.
Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün;
Ta içimden birisi www.Nazlim.net koşacak ardınızdan.
Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.

Sonra bir gün bir zil çalacak yine
Hiç kimseler kimsecikler duymayacak,
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz.
Ta içimden birisi kalacak oralarda
Ben gideceğim.

Zeki Ömer DEFNE

Öğretmen

Körpe yürekleri edip seferber
Sevgisiyle yüreğiyle beraber
Irmaklar denizler deryalar kadar
Sevgi barış dostluk dolu öğretmen

Sevgisiyle gönülleri kazanan
Baştanbaşa şefkat ile bezenen
Karanlığı boğup ufka uzanan
Dosta giden gönül yolu öğretmen

ÇANAKKALE şehididir dedesi
ALLAH mekanını cennet edesi
Kan selinde yüzmüş insan gövdesi
Şanlı bayrağımın alı öğretmen

Açık alın eğilmeyen baş ile
Tipi ile boran ile kış ile
Yarınlara ışık saçan meşale
Aydınlatır sağı solu öğretmen

Yaratılmış olan her canlı güzel
Canlılar içinde insanlar özel
Öğrenmek öğretmek ne kadar güzel
Dağlar kadar yüce ulu öğretmen

Ahmet Selçuk İlkan

Biricik Öğretmenim
Adın bize kılavuz, yolun yolumuz oldu
Sözlerin ve yaşamın bize kol kanat oldu
Seninle atan kalpler şimdi gerçeği buldu
Başımızın tacısın biricik öğretmenim.

Bir mum gibi eridin ama yaktın bizleri
Vatansever gençlerle doldurdun dehlizleri
Bize çizdiğin yolda Ata’mızın izleri
Asla silinmeyecek biricik öğretmenim.

Bilgilerle dolusun sanki bir kitap gibi
Söze senle başlarız tıpkı bir hitap gibi
Sana karşı gelince düşeriz bitap gibi
Rabb’im seni korusun biricik öğretmenim.

Sınıf bir gül bahçesi siz de bahçıvanımız
Bizi rengârenk yapan verimli toprağımız
Mevsim inat etse de kurusa yaprağımız
Yağmur olup yağarsın biricik öğretmenim.

Bilal Gönülalçak

Öğretmenim

Ben bir gülüm, sen bahçıvan;
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de soldurursan
Günah senin, günah senin öğretmenim.

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim.

Ben boş defter, kalem sensin;
Doğru yazsan yarın senin,
Güzel yazsan ikbal senin
Ama bir de karalarsan
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim.

Ben öğrenci, sen öğretmen;
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin
Ama birde kaybedersem
Yok diyecek başka sözüm;
Yorum senin, yorum senin öğretmenim.

Hasan Bayhan

ÖĞRETMENİM

Bana neler öğretmiştin
Unutmadım öğretmenim
Ama gel gör yine adam
Olamadım öğretmenim

Ezberledim hep dersini
Yaşattılar hep tersini
Mutluluğun adresini
Bulamadım öğretmenim

İnsanlığın adı para
Bu hayatın tadı para
Ne gerek var kitaplara
Anlamadım öğretmenim

Hani doğru bükülmezdi
Hani haklı ezilmezdi
Hani dağlar yıkılmazdı
Yıkıldım öğretmenim

Defter başka, kalem başka
Yaşadığım alem başka
Şöyle güzel, gerçek aşka
Düşemedim öğretmenim

Saygı dedim anlayan yok
Vefa dedim tanıyan yok
Dostluğu da bir bilen yok
Göremedim öğretmenim

Her şey yerli yerinde mi
Bütün sırlar derinde mi
Suç bende mi, evrende mi
Bilemedim öğretmenim

Sakın gitmesin ağrına
Bir hevesim yok yarına
Utancımdan mezarına
Gelemedim öğretmenim
Affet beni öğretmenim

Ahmet Selçuk İLKAN

Benim Öğretmenim (5.sınıf)
Benim Öğretmenim,
Güzeldir.
Aslında Bütün,
Öğretmenler Güzeldir.
Onların Farkı Yoktur,
Güzeli Çirkini:
Yeter ki bize ,
Bilgi Öğretsin,
Benim Öğretmenim.
Zeynep Gonca Alkan;
canım öğretmenim

5D sınıfı Sakarya ilköğretim okulu