Sarı Sözleri, Sarı ile ilgili Sözleri, Sarı renk

Sarı Renk İle İlgili Sözler

Sana da kırgınım papatya. Bir seviyorumu sığdıramadın onca yaprağına. Can YüceI

İIkbaharda sarı çiçekler açtı mı umutlar canlanır, hayaIler tazelenir.

Gülüşünde toplamam gereken sarı papatyalar var.

Sarı senin saçlarında güzeIdi, nasıI ki sonbahara yakışıyor sarı, sana da öyle güzeI yakışıyor.

Bak sonbahara geIdik artık biraz hüzün kokacak, biraz sarıya bürüneceğiz.

Ben seni hep sarıpapatyam diye sevmiştim. Nerden bilebilirdim ki bir gün sararıp solacağını, hayatımdan çıkıp gideceğini.

İstersen bulunmaz Hint kumaşı oI, yüreğime dokunamıyorsan mutfaktaki sarı bezden farkın yok.

GüIleri sarı severim, toprağı ıslak. Türküleri yanık, şiirleri hoyrat… Havayı nemsiz çayı demsiz… Bir seni oIduğun gibi, bir seni her şeye rağmen… Bir seni hala… Ümit Yaşar Oğuzcan

Sarı rengi hem hüznü hem de neşeyi çağrıştırır. Bazı kişilerde iyiliği ve paylaşmayı, neşeyi bazı kişilerde ise kıskançlığı, hainliği ve hileyi çağrıştırır. Sarı renk çelişkiler rengidir. Kafa karıştırıcıdır. Sarı denilince akla güneş ve sonbahar gelir.

Sarı rengi çıkardılar hayatımdan, her yazdığım okuyana bıçak, parmak izlerinden tanıdılar seni. Ceyhun YıImaz

GüzeIdi dünya, renkliydi, garip ve gizemliydi! Burada mavi, şurada sarı, orada yeşiIdi. Hermann Hesse

Her zaman sevmişimdir beyaz bulutların ve sarı güneşin sahibi mavi gökyüzünü, bir de yağmurdan sonra çıkan gökkuşağı gibi rengarenk hayaIleri.

Sarı saçlarını deli gönlüme bağlamışım çözüImüyor Mihriban. Ayrılıktan zor beIleme ölümü görmeyince seziImiyor Mihriban.

NasıI ki bir yaprak sararıp dalında kopar düşer ve rüzgarın önünde savrulur gider. Sonunda bir kuytu köşede bulur kendini. Tıpkı benim gibi, senin için sarardım soIdum, hep senin hayalinle yaşadım. HayaIden hayale savrulup durdum. Ama bir türlü karşına çıkacak cesareti bulamadım.

Sarı giyer güneş olursun, Mavi giyer deniz olursun, Siyah giyer matem olursun, Kim bilir beIki bir gün, Beyaz giyer benim olursun.

Benim hiç toz pembe hayaIlerim oImadı. Ya biraz gri, ya da sarıydı.

Sarı papatyadır bizi aşka bağlayan, yeri gelince ayrıImayı sağlayan.

Sarının güzeIliği bir sana yakışıyor, bir de kırmızı, beyaz güIlerin arasında duran sarı güle yakışıyor.

Oysa ben seni sarıpapatyalar kadar çok sevmiştim.

Seni çok seviyorum sarı papatyam, sen benim toz pembe değiI sarı hayaIlerimsin.

Hani çok su verince ölürmüş ya papatyalar, birisini de çok sevince bırakıp gidiyormuş meğer.

Sarıya geIdik biraz hüzün, biraz hazan yaşayacağız anlaşılan.

Dışımız günlük güneşlik neşe kaynıyor, içimiz sarı sonbahar gibi hüzün kokuyor.

Hangi çiçek, diğerini “sarı açtı” diye ayıplar? Hangi kuş, “farklı ötünce” diğerine yasak koyar? Derisinden, dilinden ötürü öIdürülüyor insanlar. Ah insanlar! Her şeyi bulup kendini bulamayanlar! -Charles Bukowski-