Ayrılık Şiirleri ( Hüzünlü, Duygusal ve Dokunaklı kısa Şiirler )…

Gitsem de her yerde biraz vardır
Hatırda zamansız bir plak
Bir otel kapısı, biraz istasyon
Vardır o seninle birlikte olmak
Buluşur çok uzaktan ellerimiz
Ve nasıl göz gözeyiz ansızın bir infilak.
Edip Cansever

Islak bir sokakta bulursun kendini
Yüreğin taş, dudakların yok
Yaşadığını zannedip yürümek istersin
Ellerin titrer, gözlerin dolar
Yüreğinde ne varsa yaş olup akar gözlerinden
Üşüdüğünü zannedersin; ölmektesindir
Sıkı dur bebeğim buna AYRILIK derler…
Ceyhun Yılmaz

Ayrılık Günü
Ben nice ayrılıklar gördüm ömrümce
Kuşlar gördüm; kırılmış kolu, kanadı
Ayrı düşmüş sevdiğinden kuşlar gördüm
Hiç bir ayrılık bana bu kadar komadı

Ayrılığın bir ağrıdır vurur şakaklarımda
Ve büyür gözlerimde bir okyanus kadar
Derinden ses verir içimde bir tel
Sonra, birdenbire kırılır, kopar

Islak bir sokakta bulursun kendini
Yüreğin taş, dudakların yok
Yaşadığını zannedip yürümek istersin
Ellerin titrer, gözlerin dolar
Yüreğinde ne varsa yaş olup akar gözlerinden
Üşüdüğünü zannedersin; ölmektesindir
Sıkı dur bebeğim buna AYRILIK derler…

Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde
Ahmet Telli

Ayrılık saatlerinde perişan
Öpüşmelerde uzattığımız alabildiğine
Yaşlı gözlerden kalbin derinliğine
Bakışlarındı bir ışık halinde uzanan

Tapardım o saatlerde güzelliğine
Sevgiden, mestolmuş, özlemli, hayran
Bütün yüreğinle işte o zaman
Bir daha inanırdım sevildiğine

Son köşeyi dönmek istemezdi ayakların
O an bir hüzün çemberiyle sarılırdı
Saçların, gözlerin, dudakların

Büyürdü gitgide gölgesi uzakların
İçimde bir tel kopar, bir ayna kırılırdı
Ve bana bir ölüm gibi sessizliğin kalırdı
Ümit Yaşar Oğuzcan

Her satırı
mendireğe dizili karabatağa benzeyen
bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler içinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan Bütün yolcularını
boğaz köprüsünün çaldığı
araba vapurunun
boş seferleri
gibi yalnızca rüzgar
gezinir sensiz
yüreğimde

Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların
acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdığım
ayrılık şiirini okudukça
dalgalanır.
Sunay Akın

Yalnız kalmak insana çok fazla deneyim bilgi kazandırır, sen girme ben cahil kalmaya razıyım.

Kimileri gidince çok mutlu olur, kimileri kalınca çok mutlu olur.

Unutmak kolay derler seni öyle unutacağım ki unuttuğumu bile hatırlamayacağım.

Yüzünü görmemek gerçek ayrılık değildir. Aklına hiç düşmemek ayrılık demektir.

Yaptıklarını görmezden gelmem kör olduğum anlamına gelmez. Sadece görmezden geliyorum

Sanıyorsun ki senden ayrıldığım zaman seni unutamam.
Saçlarıma beyazlar düşer, yüzümün her tarafında çizgiler oluşur.
Yüzüm belki gülmeyecektir fakat seni sensiz yaşayabilirim.
Seni düşünüp yaşlanabilirim ben unutamam.

Ben aşkımı ve seni koca dünyaya sığdıramadım.
Ama o kadar çok sevim ki o ufacık kalbime sığdırmayı başardım.
Çekip gitsen bile ben ölsem bile kalbimle beraber sende gömülüp gideceksin.

Bu ayrılığın acısı kalbimi ne kadar yakıyor olsa da bakma sen benim gözlerimden akan yaşa.
Bakma! Her şeyi kafama takar olmuşum ona da bakma.
Sen mutlu ol sadece ben böyle de mutlu olurum.

Yokluğundan sonra her şey değişti.
Suratımın her yeri çizgi gibi oldu.
Karlar yağıp durdu saçlarıma, her şey değişmiş olsa da kalbim hala bir tek seni sevdi.
Kör kötük senle dolu her yanım.

Benim aşk hayatımda hesap kitap olmaz.
Deli gibi çıkarsız bir şekilde severim.
Sen terk edip gideceksen bile ardından sadece güle güle diyeceğimi bilmelisin.

Gidişin ile küle çevirmiş olduğunu zannediyorsun unutmamalısın ki
bir güzelin üflemesi ile tekrardan alev alabilecek güçte olmam.

Ayrılık acı veriyor olsa bile bana öyle çok sevdim ki ben seni her acıya katlanabilirim senin için.

Bugün beni itebilirsin ama gün gelecek benim için öyle bir yalvaracaksın kendin Allah’a dua edip beni isteyeceksin.

Kime baksam sen varsın karşımda. Yokluğunda bile bakışlarım sadece seninle.

Bahar geldi zannettim sen gelince meğersem cehennemi getirmişsin haberimiz yokmuş.

Hani sen benden artık gittin ya..
ay doğmuyor artık geceme.
Yıldızlar çok uzak oldu artık.
Hayallerim yarım kaldı ama ne kadar uzağa gitsen bile aslında en yakınımda olduğunu bilmelisin.
Sen benim kalbimde bir ömür boyu bir yerlerde olacaksın.

Daha fazlası için kısa ayrılık sözleri yazımıza göz atabilirsiniz

Vazgeçtim tüm vazgeçemeyeceklerimden.
Derdimden, sigaramdan, kederimden ve kalleş bir şekilde terk ederek gidenlerden.
Öyle bir vazgeçtim ki her şeyden kendimi bile gözden çıkartmış haldeyim.

Ayrılıkta hep seni aradım.
En duyguları seninle yaşıyorken,
ölümcül bir darbe ile terk ettin sen beni.
En şiddetli fırtına bile olsan en fazla gemiyi sallayacağını bilmelisin.

Tren istasyonunda unutulmuş olan aşk mektubuna benziyorum.
Ne okuyan bilecek unutulmuş olduğumu ne ismine aşk dolu kelimeler yazılan.
Temizlik işçisinin süpürgesinin ucuna oturacak bir dünya duygu bulunuyor.
Rüzgarın esintisine kapılıp, senin beni terk ettiğin gibi çok uzağa götürecek.
Belki birisi bulacak okuyacak onu fakat ismine yazılmış olanın hiçbir zaman eline geçmeyecek.

Gönül yurdumun içerisinde sultan olamadın.
Umarım el alemin zevkine meze olmamayı başarırsın.

Allah aşkına gidiyor duruyorsun.
Hayallerime, içimde yaşadığım o heyecana, umutlarıma, gelecek yarınıma dokunmamalısın.
Her şeyin yerinde kalsın sen gideceksen git tek başına git yalnızca.

Hadi git, en güzel duyguları bırakarak git.
En güzel yarınlarımızı alarak, umutlarımızı alarak, kurşuna dize dize arkana bakmadan git.
Kalıp bu saatten sonra en güzel mutlulukları yaşatsan bile ben seni yine severim.
Umutlarımı yıkmış olsan da yeniden, tekrardan hep severim.
Garibim ben senin yolunda bir garip aşığım.

Dualarımı aşk için edip durdum sürekli.
Elveda dedim cennete ve cehennemin dibini de gördüm.

Yokluğuna alışmayacağımı sanıyorum ama çabucak alıştım.
Geceleri de hüzünler yoldaş oldu hep.
Birkaç damla yaş karıştı fakat kapkaranlık gecelerim gene de güzeldi.
Senin sessin yerine de birkaç hıçkırık kaldı gecelerime.
Saçlarını okşamış olduğum ellerim, arada duvarları yastıkları yumrukluyor.
Sensizliğe alıştım anlayacağın.

Benden ne kadar uzaklaşmış olursan ol
ne kadar uzağa gitmiş olursan ol hayallerimden asla kaçamazsın.

Özlemin rengi siyah olur hep.
Alışırım umursamaz gidişine, neleri unutup, nelerden vazgeçtiğimi bilsen senin de gidişine alışırım.

Bir kor bırakıp gidiyorsun.
Sende hiçbir hatırım kalmamış ki.
Ellerimden tutup yaşatman gerekiyorken,
arkanı dönerek atmış olduğun her adımında kurşun sıkıp duruyorsun.
Köşe de duruyor cesedim.
Bir bilsen beni nasıl her gün öldürdüğünü.

Deli gibi sevenlere verilmiş olan ödüldür yalnızlık.
Ölümüne aşkın sonunda da en umulmadık olan en zayıf anımızda alkışlar,
alaycı gülüşlerin arasında verilmiş olan bir ödüldür.

Ben pes etmem bundan sonra.
Elbet karşılaşacağız.
Tüm güvenimler geçerken düşkünler sokağı arasında sen kimsesiz kalmış olacaksın.
Her yanın perişan olacak.

Ayrılık Şiiri
Yeryüzü çekilir altından ayaklarımın
Geçer başıma çöken bir tavan gibi gökyüzü
Durmadan çalınır kulaklarımda
Şarkıların en hüzünlüsü

Seni alıp uzaklara giden otobüs
Benim üzerimden geçer hışımla
Devrilir, bakakalırım ardından
Bir sel gibi akan gözyaşımda…

Artık ne yapsam boş, teselliler faydasız
Karanlık gitgide en derinlere çeker beni
Çaresiz, bütün sokaklarında bu şehrin
Böyle perişan beklerim dönmeni

Dolaşır birbirine yorgun ayaklarım
Ellerimi koyacak bir yer bulamam
Nereye gitsem, en koyusu acıların
Ne yana baksam, çıldırtan bir akşam

İstemem ben bu ömrü, bu talihi istemem
Böyle durup durup senden ayrılmak varsa
Orada bir mezar kazılır benim için
Ayrılığın nerede başlarsa.
Anonim

KALBİME GÖMERİM O ZAMAN
sonunda bitti galiba görüyorum
içimde can çekişlerimi duyuyorum
sözlerin çok acıtıyor ölüyorum
keşke baştan söyleseydin gidiyorum
nasılsa koymaz sana biliyorum

kalbime gömerim o zaman
unutupta silerim ozaman
alt tarafı aşk bu da işte,
vazgeçilmezmisin aman
sanane ki ağlıyorsam
deli gibi istiyorsam
hala seni seviyorsam
sanane ki anlamıyorsan

yalanmış demek her şeyin bilemedim
saklamışsın nefretini göremedim
olmayınca olmuyor sen sevemedin
yazılmış kadere ayrılık silemedim
alıştım zor olsada kabullendim

HİÇ SEVMEDİĞİNİ DUYDUKTAN SONRA
Gönlümde karılmaz artık aşk harcı,
hiç sevmemiştim ki dedikten sonra
karanlık kovacak baharlarımı
hiç sevmediğini duyduktan sonra.

Doluya tutuldum temmuz ayında,
umut beslemişim bir riyakara,
vefasızmış ruhu anladım ama
hiç sevmediğini duyduktan sonra.

Artık konuşmaya lüzum kalmadı,
her şeyim dediğim oldu yabancı,
tattım bende aşkın sonbaharını
hiç sevmediğini duyduktan sonra.

Ağlanmaz mı boşa giden yıllara,
zulüm dolanacak aciz kanımda,
ecelin gelmesi boşu boşuna
´´seni hiç sevmemiştim ki´´dedikten sonra.

BIRAKIP GİTTİN BENİ
Bırakıp gittin bei bütün kapılardan.
Bütün çöllerde tek başıma koydun beni.
Şafakta arayıp öğle vakti yitirdim.
Vardığım hiçbir yerde değildin.
Sensin bir odanın sahrasını nasıl anlatsam.
Hiç bir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığı.
Denizde dalga kırandan da boş boşluğuna bir gün.
Seslenip senden cevap alamadığım sessizliği.
Bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz.
Her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle.
Düşlerin yüreğiyle bırakıp gitti beni.
Gelişi güzel bir nesne gibi,
Bir şey bir iskembe gibi,
Bir kart gibi bırakıp gittin beni,
Düşen hep ben oldum
Sen bir kere kımıldadığında
Başını çevirdiğin için
Ağladığımı görmedin hiç
Bana bakıp görmediğin için
Beni anlamadın hiç
Şimdi görmeden, duymadan, anlamadan, yaşamadan,
Bırakıp gittin beni.