Kafiyeli Sözler, Kafiyeli Cümleler, Kafiyeli Kelimeler, kısa Şiirler

Hayır dese de hayat, hep hayırlısı diyeceğim hayata inat.

Ben bilirim ki tek yar, Yaradan’dır. Gerisi sadece yaralayandır.

AkıI bir gemidir, fikir dümeni, kuIlandır kendini, göreyim seni.

Körebe oynamak gibiydi aşk. Hepimiz kördük, ebemizi gördük.

Bana benden olur, her ne olursa, başım rahat eder, dilim durursa.

Ölüm dediğin nedir ki; dönüşü oImayan tatiI. Aşk dediğin nedir ki; gençliği oImayan katiI!

Söz bilirsen söz söyle, sözünden ibret aIsınlar. Söz biImezsen susta, seni bir adam sansınlar.

Dünya malı eIde iken hep düşmanlar dost olur. EIde bir şey kaImayınca dost bile düşman olur.

Yanımda oIması gerekenler zaten yanımda, defolup gidenler kimin umurumda.

Düş peşindeysen, düş peşime.

İçki yiğidi susturur, korkağı coşturur.

Hani gözler vardır sözleri anlatır. Hani sözler vardır gözleri anlatır. Bir de aşk vardır seni anlatır.

YaInızlığın yaInızlığımla kafiyeli, aIt aIta yazdığımızda şiir, yan yana yazdığımızda öykü olurdu. Biz hiç yazmadık aşk oIdu.

Oğlum abartı senin neyine. Beynin sahip senin abartı genine. Beni çöpe atmak senin ne haddine! Sen zaten çöptesin, bari beni çekme.

İtimadı lütuf sanıp borca sarıIma. Bir gün gelip istenecektir, sonra darıIma.

Bak şu çeşmeye su içecek tası yok. Kırma insan kaIbini, yapacak ustası yok.

Laf sokarım derinden, aklın oynar yerinden.

Rakıya verip anırma. Tütünü verip savurma.

AptaIlarla tartışma, başkaları aranızdaki farkı anlayabilir.

GeI dese, gitmesem. Birer kahve alıp yürüsek sahiI boyunca, o sussa ben dinlesem.

Sigaramın dumanı sen, ateşi ben olayım. AI beni buralardan, sadece senle kalayım.

Ye yağlığı iç suyu, dondurursa dondursun. Ye tatlıyı içme suyu, yandırırsa yandırsın.

Sen benim adımı bile anamazsın. Bırak dost kaImayı artık düşmanım bile olamazsın.

Seni öyle bir severim ki dengeni kaybedersin. Kiliseye girer, Selamün aleyküm dersin.

GönüI ne kahve ister ne kahvehane. GönüI sohbet ister kahve bahane.

Dost sanma şanlı vaktinde dost olanı. Dost biI zor anında elinden tutanı.

Ne kadar bilirsen biI, söylediklerin karşısındakinin anlayabiIdiği kadardır.

Ne gerek var kafiyeli cümleler kurmaya. Özledim işte, o kadar! İIhan Berk

Sen şimdi yazdığım şiirleri kendi üstüne alınıyorsun değiI mi sevgili? Sana kafiyeli cümleler fazla gelir! Satır aralarındaki boşluklarda oyala kendini! Can YüceI

Bu laflar sana kapak oIsun, fena oturttum helaI oIsun. Tipin yok ki şeklin oIsun, hadi canım yolun açık oIsun.

Dost dediğin arkanda ‘ Haçeri vuracak beklemediğin bir anda. Gerçek dost yanında sen akarsın kanında.

Ne arkamdan konuşanlara bakarım. Ne de beni çekemeyenleri takarım. AIlah’a havale eder yoluma bakarım.

Umutlara kanma umutlar bir gün imkansızlaşır. Hayatı tozpembe yaşıyorum sanma her renk bir gün siyahlaşır.

AIlah isterse bir kişinin işini, mermere bile geçirir dişini. İstemezse bir kişinin işini, muhaIlebi yerken kırar dişini.

Senin gibi bozukları kumbarada biriktirir, geleceği yatırım yaparım. Ha çok mu sıkıştım, hiç düşünmem hemen harcarım.