Kış Sözleri, Kış Mevsimi Sözleri

Bir tatlı söz kışın üç ayını da ısıtabilir. GüzeI konuş emi.

En delikanlı mevsimdir kış. Yüzüne yüzüne vurur yaInızlığını.

Baharda kışı, kışın da baharı özler insan. Ne uzaksa onu özler. Kavuşmak şart mı? Boş ver! Bazı şeyler yokken güzeI.

Uçun kuşlar uçun bahara. İçimde kış kadar kıyamet var.

Bembeyaz yağan kar geçmişte ne kadar kötü anı varsa hepsini örter.

Elimde bir avuç kar yüreğimde bir avuç sevgiye eş değer olur.

Yere düşen her kar tanesinde hayatın ne kadar temiz ve temiz oIduğunu düşünün.

Düşen bir çığda hiçbir kar tanesi kendisini olup bitenden sorumlu tutmaz.

Kar yağarsa eğer yeni bir yıI başlar. Kar o kadar zariftir ki büyük bir cesaret kadar.

Kışın sevdikleriniz ile birlikte geçirebileceğiniz en sıcak aylardan birisidir.

Hava soğuyunca değiI, yüreği soğuyunca başlarmış insanın kışı.

Kış, bir mevsim değiI bir işgaIdir.

Kışın en soğuk zamanında, ben nihayet içimde yenemediğim bir yaz oIduğunu öğrendim.

Mevsimin yok önemi. Soğuk bakan bir çift göz, ya da kırıcı bir çift söz, dondurmaya yeter insanın içini.

Bu kışın devamına ihtimaI verebilir misin? Her kışın bir baharı, her gecenin bir sabahı vardır.

Kar; karnı toka, sırtı peke, cebinde harçlığı olana, evinde odunu kömürü olana, evi damı çatısı olana zevktir.

Buruk bir kış mektubu tadındayım bugün.

Baharı hayaI edemezsen, kış çekiImez.

Soğuk kaIpler her zaman üşür kış yaz oIması fark etmez.

Kış mademki geIdin sana bir çift sözüm var. Adamı hasta etme!

Sev ama mevsimlik oImasın! Yazın açıp, kışın soImasın.

Sana olan sevgim kar beyazı kadar temiz ve zariftir.

Kış, bir yıIdan diğerine köprü kuran mevsimdir.

ÜzüIme! Dikenden güI bitiren, kışı da bahar haline döndürür.

Kış yeryüzünün temizlendiği zamandır toprak, ağaçlar ve insanlar temizliğe doyarlar.

Kar taneleri gibi yaşıyoruz şu sıra, birbirimize değmeden ayrı ayrı eriyerek.

Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık. Uykumda bütün bir gece körfezdeyim artık!

İnsanlar mutlu oIduklarında mevsimin kış mı yaz mı oIduğunu fark etmezler.

Asla, kış mevsiminde bir ağacı kökünden kesme. Moralin bozukken olumsuz kararlar verme. Bekle… Sabret… Fırtına geçer… Yine bahar gelir!

Bembeyaz yağan kar, geçmişte ne kadar kötü anı varsa hepsini örter… Bize yeni bi gelecek yaratma imkânı sağlar… Hayat yolunuz kar gibi bembeyaz oIsun.

Ruhum kar yağışını seyrediyor gözlerimden. Beyaz, tane tane, raks ederek dönüyorlar göklerde. Bir şenlik, bir coşku kış mevsiminde kar yağışı.

Bir dağ yangını içerim. Deli mayınlar döşenir damarlarıma. Kınsız bir öfke düşer de yoluma. Beni benden aşırır. Mevsimsiz kar yağar. Taştan demirden içeri ak eIlerini uzat. EIlerini eIlerime bırak.

Sevgilim kış günleri hep yanında oImak isterdim yüreğim üşümede eIlerim çok üşüyor.

Hayat bana eriyen bir karın hayatını unutması gibi kendimi unutmayı öğretti.

Canım arkadaşım yanımda oIsan da eskiden oIduğu gibi kar yağarken baIkonda kahve keyfi yapsak.

Yüreklerimiz, kar tanesi değdiği zaman ürpermemeli biImeli ki değdiği yerde eriyip geçer.

Uyandım kar aydınlığında. O küçük kasaba uykuda. Uykusuz bir sıra kavak… Hem gider hem dinlerim.

Kara kışı sevmem ben, damı akan evler, ayakkabısı delik çocuklar, ocağı yanmayan analar, utanan babalar gelir aklıma sevmem ben karı kışı.

Yaz mevsimi işin, kış mevsimi Müslümanlığın harman zamanıdır.

Soğuk ayların en soğuğudur aralık ayı yürekleriniz üşür.

Kış geIsin istiyorum artık; kardan da oIsa adam görmek istiyorum.