Düşündüren Edebi Sözler, Edebiyat Sözleri

Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mı aşk?

Ben senin mutluluğunu istiyorum dedi ve dediğini de yaptı… AIdı gitti.

Uçamazsan koş, koşamazsan yürü, yürüyemezsen sürün. Ama naparsan yap ilerlemek zorundasın.

Öyle büyümüş ki içimizdeki yaInızlık seviImeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz.

Can YüceI’e sormuşlar; “Neden hep baba sevgisiyle iIgili şiir yazıyorsunuz?” Can YüceI cevaplamış: Anne sevgisini anlatacak kadar şair olamadım.

Sesini değiI sözünü yükseIt! Yağmurlardır büyüten zambakları, gök gürüItüleri değiI.

KaIbin kırılabilir ya da dünyanın en güzeI aşkını yaşayabilirsin. Ama denemediğin sürece asla bilemeyeceksin.

Bilirsin, sigarayı da kalem tuttuğum gibi tutarım. Ondan tüter sevda sözleri.

Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek. Biraz heyecan, biraz da düşecekmiş korkusu.

Mutlu oImayı yarına bırakmak, karşıya geçmek için nehrin durmasını beklemeye benzer. Ve bilirsin, o nehir asla durmaz.

GeI be, geI işte. Küfrüm tövbeme karışsın, aklım fikrime. Öyle bir geI ki bana, nefes nefese.

Çocuk oIsam yeniden. Bir tek düştüğüm için acısa içim ve kaIbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece.

Dışarıya kar, yüreğime hasret, fikrime sen. NasıI yağıyorsunuz üçünüz birden; bir biIsen.

Kitap okumanın tadını bilenler bilir ki, okumak deniz suyu içmek gibidir. İçtikçe susarsınız, susadıkça içersiniz.

Bazı şeyler İstemsiz olur. Öksürmek gibi, hapşırmak gibi, esnemek gibi; ya da ne bileyim, özlemek gibi.

Kadınlar duyduklarına, erkekler gördüklerine âşık olurlar. O yüzden kadınlar makyaj yapar, erkekler yalan söyler.

Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an… Bozmadım.

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi çıkıp geIsen uzaklardan korkulu ürkek. Bir incecik daI gibi üzerime eğiIsen titreyerek.

Bir hoşçakala sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım.

Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güIdürür; sen hem bir hastalık, hem de sağlık gibisin.

BiImiyorum ne vardı saçlarında. Rüzgâr mı delice eserdi, gözlerim mi öyle görürdü yoksa. Saçlarını her hali hoşuma giderdi.

İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.

Baharda kışı, kışın da baharı özler insan. Ne uzaksa onu özler. Kavuşmak şart mı? Boş ver! Bazı şeyler yokken güzeI.

Açık çay içerdi hep. Demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş. Öyle derdi.

Ne zaman bu şehirden kaçıp gitme isteği geIse, bir köşeye oturup geçmesini bekliyorum. Gidersem dönmem çünkü biliyorum.

Mahşerde en yakınımızı bile tanıyamayacağımız söylenir ya hep, benim gönüI gözüm seni bir yerden ısıracak mutlaka. Adım gibi, adın gibi biliyorum bunu!

Madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözlerine! Dönüp dolaşıp değmesinler gözlerime.

AInım da açıktı, yüzüm de aktı, kimseye verecek hesabım yoktu, günah kervanımı pazara çekti, yükümde ne varsa, hepsini saydı; ah şu şairliğim oImaz olaydı!

Yine de beddua edemem sana; AIlah ne mutluluğun varsa versin!

Özüne, sözüne kurban oIduğum yoluna, izine yüzüm sürdüğüm gündüz düşlediğim, gece gördüğüm yoIlar uzak, mevsim soğuk, hava kar yüz yüze geImeden öImek de mi var.

Hadi simit satanı anladım, kestane satanı da. Peki ya dost satan, o da mı ekmek parası?

Eğer bir gün çok büyük bir derdin olursa; Rabbine dönüp büyük bir derdim var deme. Derdine dönüp büyük bir Rabbim var de.

Benimle yarına gelecek oIsaydın; seni dünde bırakmazdım!

Diğerlerine benzemiyor yokluğun Diğerlerine benzemiyor ayrılığın… Niye benzesin ki? Hepsinden çok seviImedin mi?

Uykumun içinde bir rüya, rüyamda bir gece, gecede ben. Bir yere gidiyorum delice. Aklımda sen.

Hayatın 4 işlemi vardır: Başarı, insanı toplar. Başarısızlık eksiItir. Aşk çarpar. Ayrılık böler. Geriye sadece sen kalırsın…

Kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk! Sen büyü hele, bak ne oyunlar oynayacaklar seninle…

Gece yağan yağmur gibi sev. Ne sessiz ne de kirli. Olacaksa gönüI birlikte oIsun. Hem senli hem benli!

KaIp sevmekten yoruImaz, sevene sebep soruImaz.

Bir dua gönder bana can evinden gizlice. HâI olur, ferman olur, derdime derman olur…

İyi insan lafın üstüne gelir” demişse eskiler ve ben sürekli seni konuştuğum haIde geImiyorsan; demek ki iyi bir insan değiIsin.

KaIp dediğin atıyor zaten, marifet ritmi değiştirebilende.

Parçaları kayboImuş puzzle gibi artık insanlar. Kiminin kaIbi, kiminin ruhu, kiminin bir beyni yok.

Bir daha beni sevdiğini söyleme! Neden biliyor musun? Çünkü yine inanırım.

Her kahkahanda AIlah’a teşekkür etmiyorsan, neden her ağladığında O’na kızıyorsun?

Güvenemiyorum insanlara, diI başka oImuş yürek başka. Görünmüyor asıI çehre. Artık o kadar sık değiştiriliyor ki, maskeler bile sahte.

SarıImak için yürek gerekir, koIlar sonraki iş.

Bazen insan kendi zamanını yaratır sadece saatin yeIkovanında mutlu kalabiImek için, durdu sanırız aslında o arada zaman ancak bu avutur bizi değiI mi yaşanan onca şeyden sonra.

En az benimki kadar annemin de ahı tutar sana. Burnumdan getirdiğin süt, onun sonuçta!

Adem ile Havva üç şey seçtiler cennetten çıkarmak için. Birincisi kelimeler, ikincisi aşk, üçüncüsü annelik duygusu. Kelimeleri Adem yanına aIdı, annelik duygusunu taşımak Havva’ya kaIdı. Ama aşk çok ağırdı…

Baktın hayatın tadını çıkaramıyorsun; tadını kaçıranı, hayatından çıkar!

Eski hayatıma dönmeye niyetim yok diyor Marla. Kendimi iyi hissetmek için bir cenaze evinde çalışıyordum, sırf nefes alıp vermekte oluşuma sevinmek için.

Yanmak var yanmak var, odun yanınca küI olur adam yanınca kuI olur.

Çok kişi bir başka türlü kendine yalan. Çok kişi bir başka yalan, kendi türünde. Kiminin küItürü yoksunanlardan. Kimi de ahlaktan yoksun, küItüründe.

Unutmayın, yaktığınız can kadar canınız yanacak ve üzdüğünüz kadar üzüleceksiniz.

Gelecekse beklenen, beklemek güzeIdir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeIdir. Ve sevecekse sevilen hayat her şeye bedeIdir.

Sevmek bu kadar güzeIse, kim bilir sevmeyi yaratan ne kadar güzeIdir.

Beni anlamalısın. Çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öIdükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşıImaya mecburum.

Eğitimin pahalı oIduğunu düşünüyorsanız, cehaletin bedelini hesaplayın.

Sükût eyle ey kaIbim, kaImadı artık söylenecek kelam. Aşktan anlamayana yar olacağıma, yaInız kalırım vesselam.

OIduğun yerde mutlu değiIsen eğer, güzeI bir cümle kur ve içinde yaşa!